تقریباً همه با از آسیب‌های فردی اختلال شخصیتی مرزی آگاه هستیم ، میدانیم درمان نشدن این اختلال می‌تواند چه آسیب‌هایی را به همراه داشته باشد. معمولاً این افراد از عدم ثبات روانی و پریشانی در تجربه هیجانی خود رنج می‌برند ،اما آسیب‌های ناشی از این اختلال، متأسفانه فقط محدود به خود فرد نمی‌شود .مانند هوای سمی تمام اطرافیان نزدیک او را آلوده خواهد کرد. اغلب بیشتر این آسیب‌ها متوجه کودکانی است ، مادری بوردلاین دارند ، زیرا ویژگی‌های این اختلال اجازه نمی‌دهد والدین وظایف خود را به صورت سازنده و سالم انجام دهند و کودک همواره در معرض آسیب‌های جدی قرار دارد. در نتیجه ما شاهد فرزندی خواهیم بود که مشکلات اساسی با کیفیت زندگی و شاد زیستن دارد زیرا در کودکی دائماً در ارتباط مستقیم با تجربه پریشانی هیجانی مادر خود بوده است.

تأثیرات زودهنگام مادری با اختلال مرزی

اولین تأثیرات اختلال شخصیتی مرزی را می‌توانیم در دوران نوزادی بینیم زمانی که رشد روانی و دل‌بستگی ایمنکودک به مادر خود با اخلال مواجه می‌شود.

تحقیقات متخصصین به ما نشان داده ،رابطه نوزاد با مادر بوردلاین خود با پریشانی همراه است و مادر توانایی این را ندارد که از نظر روانی به نیازهای کودک خود پاسخ دهد. آن‌ها معمولاً کمتر رفتارهای سازنده والدی از خود نشان می‌دهند.

تحقیق دیگری نشان می‌دهد که این مادران تمایل کمتری برای لبخند زدن و لمس صمیمانه فرزند خوددارند و کمتر با آن‌ها به بازی می‌پردازند. و از آنجایی که افراد مبتلا به اختلال شخصیتی مرزی به سختی می‌توانند تجربه‌های هیجانی خود را بفهمندقادر نخواهند بود به نیازهای احساسی فرزند خود نیز پاسخ مناسب بدهند.

در نتیجه، این نیازهای روانی که در زمان‌های حساس به آن‌ها پاسخ داده نمی‌شود، ریسک عدم شکل گیری دل‌بستگی سالم را افزایش می‌دهد و امنیت و آرامش کودک از همان ابتدا آسیب جدی می‌بیند.

گسست رشد

با رشد بیشتر کودکان انتظار می‌رود که مهارت‌های کلامی آن‌ها نیز افزایش یابد. با تقویت مهارت کلامی ،آن‌ها می‌توانند درک خود را از دنیای اطراف و والدین خود به صورت کلامی بیان کنند.

مادر بوردلاین دارای هویتی بی‌ثبات، نوسان خلقی و ترس از طردشدگی است و اوضاع زمانی بدتر می‌شود که تفکر سیاه و سفید را هم به آن اضافه کنیم.

تمام این مسائل سبب می‌شود که جنب‌های مختلف زندگی کودک نظیر رفتاری، روانی و اجتماعی، با توجه به بی‌ثباتی رفتاری مادر آسیب‌دیده و رشد آن کامل نشود.

همدلی، شفقت و ثبات، تمام چیزی است که کودک از مادر خود می‌خواهد ،اما همان طور که قبلاً گفتیم ناتوانی مادر در تشخیص نیازهای کودک، اجازه نمی‌دهد که کودک تجربه رابطه عمیق و همدلانه را با مادر خود داشته باشد.

کودکانی که مادر بوردلاین دارند معمولاً از مشکلاتی نظیر بیش فعالی، رفتار پرخاشگرانه، عزت نفس پایین، افسردگی، اضطراب و در نهایت از عوارض خود اختلال شخصیتی مرزی، رنج می‌برند.

ارتباط مادر و کودک

از دیدگاه روان‌شناختی، رابطه مادر و کودک بر پایه این اصل شکل گرفته است ،که بجای آنکه مادران فرزند خود را به عنوان موجودی خودمختار با نیازها، علائق، نقاط قدرت و ضعف خود، ببیند آن‌ها را به عنوان موجوداتی درک می‌کنند که ،دائماً نیازمند حضور والدین خود هستند.

اما از آنجایی که مادر بوردلاین به سرعت اسیر نیازهای کشنده خود برای ثبات، امنیت و عشق می‌شود. نمی‌تواند آن‌ها را در اختیار فرزند خود قرار دهد ، به سرعت جای مادر و کودک در رابطه عوض می‌شود.

به بیان دیگر، این فرزند است که باید به ترس و درخواست‌های والد خود پاسخ دهد ،تا حداقل تا حدی بتواند رابطه مادر و فرزندی را تجربه کند.

حس هویت فرزند به سرعت به میزان رضایت مادر از او گره می‌خورد.دائماً در فضای بین تأیید و طرد در چرخش است. لطفاً به این موضوع توجه کنید، که مادر چگونه عدم ثبات خود را در فرزند خود نیز قرار می‌دهد.

از جایی به بعد هویت کودک در میان خواست‌های مادر خود گم می‌شود ،کار به جایی رسیده که هر زمان کودک می‌خواهد احساسات یا خواسته‌های خود را بیان کند، اسیر احساس گناه شده و در سطوحی عمیق‌تر، هیجان شرم به سراغ او می‌آید.

درمان اختلال شخصیتی مرزی

متأسفانه با وجود تمام مشکلاتی که در روابط این‌چنینی وجود دارد، کودکان معمولاً تمایلی به بیان تجربه‌های دردناک خود ندارند و آن را نوعی خیانت به مادر خود تلقی می‌کنند.

بنابراین متخصصین حوزه روانشناسی و روان‌پزشکی باید با این درک وارد اتاق درمان بشوند ، قرار نیست به سرعت مسائل بازگو شود. در مواجهه با بیماران بوردلاین باید همواره به یاد داشته باشیم ، این افراد دائماً در ترس طرد شدن و رها شدن به سر می‌برند، حتی اگر آن را نشان ندهند. بنابراین بسیار مهم است که از ابتدا بدانید وارد چه موضوعی می‌شود.