گروه درمانی
همانطور که میدانیم در علم روانشناسی، برای بهبود حال افراد تمهیدات گوناگونی در نظر گرفته شده است.
مراجعه افراد به روانشناسان و مشاوره گرفتن درباره موضوعات مختلف میتواند بهصورت خصوصی یا در بعضی شرایط به شکل گروهی باشد.
از آنجایی که سلامت روان افراد در جامعه از اهمیت ویژهای برخوردار است درنتیجه تحت درمان قرار گرفتن به دو شکل انفرادی و گروهی ارزشمند است.
گروه درمانی شیوهای از درمان روان است که یک یا چند درمانگر با گروهی از افراد بهطور همزمان و در کنار هم به گفتگو و مشاوره مینشینند.
آنچه در ابتدای بحث گروه درمانی اهمیت دارد این است که فرد با تمایل و اختیار خود این روش را انتخاب کند تا بتواند در کنار بقیه اعضا و با کمک درمانگر دورهای موفق و ثمربخش را پشت سر بگذارد.
غالباً افراد در هر گروه با مشکلات و چالشهایی مشابه در کنار یکدیگر قرار میگیرند و برای هر موضوع گروهی مجزا تشکیل میشود.
شکل درمان در گروه درمانی، خیلی به اختلالات روانی و شخصیتی ارتباطی ندارد بلکه هدف کلی در این شیوه از درمان، افزایش آگاهی و دانش افراد نسبت به خود و پیرامونشان است.
در فضای گروه درمانی این امکان به افراد داده میشود با یکدیگر درباره مشکلات مشترک به تعامل و گفتگو بپردازند و از این رهگذر از تجربیات یکدیگر میآموزند.
مهمترین نکته در گروه درمانی این است که تک تک اعضا با حس اعتماد و آرامشی که بینشان به وجود میآید میبینند فقط آنها نیستند چنین مشکلی دارند و خود را تنها حس نمیکنند بلکه حس همدلی باعث میشود با امید و انگیزه بیشتری برای درمان تلاش کنند.
گاهی اعضا با پشتیبانی و تشویق همدیگر سبب پیشرفت هم میشوند.
افراد در برخی شرایط با مشکلات خود بهسختی کنار میآیند و بهگونهای اعتمادبهنفس خود را از دست میدهند، اما در گروه درمانی متوجه خواهند شد افراد شبیه آنها هم وجود دارد و همین موضوع در روند درمان بسیار تأثیرگذار است.