اختلال دوقطبی
اختلال دوقطبی که از آن بهعنوان اختلال شیدایی هم نامبرده میشود.
در واقع تمامی کسانی که دچار اختلال کجخلقی شدید هستند میتوان آنها را در رده مبتلایان اختلال دوقطبی قرار داد.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی حتی ممکن است ماهها و یا سالها درگیر نوسانات شدید خلقی باشند که منجر به مختل شدن روال عادی زندگی آنها میشود و شاید درک این شدت از اختلال خلقی برای افراد عادی مشکل باشد.
افراد مبتلا به اختلال دوقطبی از یکسو اختلال شدید افسردگی را تجربه میکنند و از یکسو اختلال شیدایی یعنی تجربه ناگهانی شعف و شادی در حین غم و افسردگی که بسیار غیرعادی است.
در این نوع از اختلال هر دو جنس زن و مرد بهطور یکسان در معرض ابتلا هستند.
وقتی صحبت از اختلال دوقطبی به میان میآید لازم است به این موضوع اشارهای داشته باشیم که انواع مختلفی از اختلال دوقطبی وجود دارد.
از عوامل مهم و تأثیرگذاری که درباره ابتلا به این اختلال میتوان از آن نام برد موضوع ژنتیک و ارث است که تأثیر بسیاری نسبت به شیوه تربیتی و محیط دارد.
از طرفی این امکان وجود دارد آن بخش از مغز که وظیفه سازماندهی و کنترل احساسات را بر عهده دارد دچار آسیب جدی شده باشد. اینگونه افراد از لحاظ روحی از غم و دردی رنج میبرند که گویا این احساس از بین نخواهد رفت. افراد مبتلا به این اختلال بدون هیچ اتفاق مشخصی تمایل به گریه کردن دارند. دائماً احساس بیهودگی و بیارزشی آنها را به سمت و سویی سوق میدهد که ممکن است دست به خودکشی بزنند.
همیشه بیقرار و آشفته هستند و هیچ چیزی به آنها آرامش نمیدهد حتی در اکثر اوقات احساس میکنند تمام چیزهایی که قبلاً برایشان ارزشمند بوده و سبب خوشحالی شاه میشده الآن دیگری تأثیری در حالشان ندارد.
تمامی آسیبهایی که امکان دارد بر اثر این اختلال به فرد وارد شود نشان میدهد کمک گرفتن از دکتر روانشناس و پیگیری درمان امری مهم و حیاتی است.