الگو
از جمله واژه هایی که با این کلمه تناسب و همپوشی دارد، اسوه ،مدل،نمونه قهرمان مثال و سرمشق است.
الگو در روانشناسی به معنای طرح و نمونه عینی به کار میرود.
الگو پذیری یعنی رضایت فرد به انطباق رفتارش با دیگرانی که خود می پسندند در جهت هماهنگی و انسجام رفتاری با آن ها.
ضرورت الگو در تعلیم و تربیت
تقلید از غرائز نیرومند و ریشه دار در انسان است که از طریق آن کودک بسیاری از
- آداب و معاشرت
- رسوم زندگی
- غذا خوردن
- لباس پوشیدن
- شیوه سخن گفتن را از دیگران می آموزد و سپس از تقلید عبور کرده و به الگو می‌رسد .
چشم دریچه ذهن انسان است و فرزندان بیشتر از راه چشم تربیت می شوند نه از راه گوش یعنی آن ها چیزهایی را که می بینند باور می‌کنند و عمل می‌کنند نه چیزهایی را که می شنود.
بدیهی است پیروی از اسوه و الگوهای متعالی که در دسترس نمی باشند از راه مشاهده ی پیروی عملی ما از ایشان و شناختی که از رفتار عقیده و اندیشه آن ها از طریق نوشته ها و فیلم ها و داستان ها به دست می‌آورند میسر است.
اثر تقلید در تعلیم و تربیت به مراتب بیشتر از پند و اندرز دادن است که خود به خود انجام می گیرد و احتیاجی به تذکر ندارد.
الگوپذیری امری فطری است که ریشه در میل انسان به کمال جویی و کمال گرایی دارد.
