مقیاس شخصیت کودکی در سال ۱۹۷۴ توسط دیبل و کوهن به منظور سنجش توانمندی و شخصیت کلی کودک تهیه شد.
والدین باید این مقیاس را که دارای ۴۰عبارت است تکمیل کنند تا به کمک آن توانمندی و شخصیت کودک سنجیده شود. مقیاس شخصیت کودکی براساس انتخاب ۲۴ طبقه رفتاری که دامنه گسترده ویژگی ها به عنوان ویژگی های مطلوب اجتماعی (مثبت) و نیم دیگر به عنوان ویژگی های نامطلوب اجتماعی (منفی) شناخته می شود.
هر والد باید براساس یک مقیاس ۷ درجه ای (صفر تا ۶) مشخص کند که این ویژگی چقدر در رفتارهای فرزندش در عرض دو ماه گذشته وجود داشته است.
بعد از آزمون اولیه، این مقیاس به ۴۰ جمله کاهش یافت که در اینجا آورده شده است.
