کلینیک مشاوره و روانشناسی بینش نوین

ساعت کاری مرکز: شنبه تا پنج شنبه، 10 تا 21

کلینیک روانشناسی و مشاوره بینش نوین

ساعت کاری مرکز:

شنبه تا پنج شنبه : 10 – 21

خودکنترلی

ما انسان‌ها موجوداتی اجتماعی هستیم که برای شکوفایی و رشد نیاز به روابط نزدیک شخصی داریم. وقتی ارتباط ما با دیگران کم باشد، احساس تنهایی می­‌کنیم.

تنهایی نه تنها احساس بدی در ما ایجاد می­‌کند، بلکه در طولانی‌مدت به‌سلامت جسمی و روانی ما آسیب می‌زند.

احساس تنهایی احتمالاً به‌عنوان یک حالت ناخوشایند تکامل‌یافته است که ما را به‌سوی هم‌نشینی با دیگران سوق می­‌دهد. در حالی‌که دنیای به هم پیوسته ما می­تواند بیشتر از قبل، امکان ملاقات با افراد بیشتری را رقم بزند، ناشناخته بودن فضای زندگی مدرن، می‌تواند شناخت دیگران را بیش از هر زمان دیگری برایمان دشوار سازد. بسیاری از مردم زندگی اجتماعی پربار و رضایت بخشی دارند، اما بسیاری دیگر از تنهایی مزمن رنج می­‌برند. در مطالعه‌­ای نشان داده‌شده است که دو سوم آمریکایی‌ها احساس تنهایی متوسط تا شدید دارند و در گزارشی دیگر آمده است که، یک سوم انگلیسی‌ها “اغلب یا خیلی اوقات” احساس تنهایی می­کنند. به‌واقع برای چنین تجربه‌های گسترده­ای که نشان می­دهد سلامت روان‌بخش عظیمی از افراد در جامعه مدرن تهدید می­شود، چه تدابیری در نظر گرفته‌شده است؟

مطالب روانشناسی روز

همچنین شما می توانید مطالب روانشناسی روز را ملاحضه نمایید.


روانشناسی روز

نقش ویژگی‌های شخصیتی

تحقیقات پیشین با تمرکز بر ویژگی‌های شخصیتی به‌عنوان پیش‌بینی کننده تنهایی مطرح بوده است. مدل استاندارد شخصیت در روانشناسی به مدل 5 عاملی شخصیت معروف است و از 5 ویژگی زیر تشکیل شده است:

به احتمال خیلی زیاد با دانستن درباره هر یک از خصوصیت­‌های بالا می‌­توانید به راحتی حدس بزنید کدام یک از این ویژگی‌های شخصیتی به‌درستی پیش‌بینی کننده تنهایی هستند.

افرادی که از نظر برونگرایی ضعف دارند (یعنی درون‌گرا هستند یا گاهی اوقات از نظر ارتباط اجتماعی معذب هستند) و افرادی که از نظر توافق پذیری سخت با دیگران کنار می­آیند (از مهارت­‌های اجتماعی خوبی برخوردار نیستند) تمایل دارند سطح بالایی از تنهایی را گزارش دهند. اگرچه، با دانستن درباره خصوصیت­های شخصیتی به‌طور خیلی محدود می­توان پیش‌بینی کرد که  چه کسی تنها خواهد بود، زیرا روانشناسی انسان، بحثی بسیار پیچیده است و همیشه دلایل متعددی برای هر پدیده‌ای وجود دارد. این مشاهدات باعث شده است که اولگا استاورووا، روانشناس دانشگاه تیلبورگ (در هلند) و همکارانش به این مهم دست یابند که آیا منابع دیگری هم وجود دارد که بتواند عوامل تنهایی انسان را پیش‌بینی و شناسایی کند؟

اینفوگراف آموزشی روانشناسی

همچنین شما می توانید خلاصه مطالب آموزشی روان شناسی رو در قسمت اینفوگراف های سایت ملاحضه نمایید.


اینفوگراف

مهارت خودکنترلی و موفقیت در زندگی

خودکنترلی بیشتر به دنبال اهداف بلندمدت است تا اهداف کوتاه‌مدت، و این یک جزء اساسی برای موفقیت در زندگی است.

به‌عنوان مثال، برای موفقیت در جامعه مدرن به آموزش مناسب نیاز دارید،  این به این معنی است که حتی وقتی دوستانتان در حال خوش‌گذرانی و تفریح در بیرون خانه هستند همواره در پی آموزش و یادگیری مطلبی باشید. تحقیقات گسترده نشان می‌دهد افرادی که مهارت بالایی در کنترل خود دارند، بیشتر از افرادی که در کنترل انگیزه‌های خود مشکل دارند، درآمد کسب می‌کنند، از سلامت جسمی و روحی مناسبی برخوردار هستند و از زندگی خود راضی­تر هستند. مواظب باشیم که احساسات، ما را کنترل نکنند و این ما باشیم که با خودکنترلی مهار احساسات مخصوصاً از نوع منفی آن را در دست داشته باشیم تا از زندگی خود لذت بیشتری ببریم.

رمز موفقیت در زندگی اجتماعی خوب داشتن این است که مهارت­‌های خودکنترلی را کامل یاد بگیریم.

کنار آمدن با دیگران به معنای کنار آمدن با عادات آزاردهنده دیگران است، رعایت موضوعات گفتگوی قابل قبول اجتماعی، همراهی و توافق با خواسته‌های گروه و نشان دادن علاقه خودمان به افرادی که با آن‌ها معاشرت می‌کنیم.

شخصی که از روی کمرویی یا عدم محبوبیت در حاشیه یک فعالیت اجتماعی باقی می­ماند و مهارت اجتماعی پایینی در برقراری ارتباط با دیگران دارد  به خاطر داشتن توانایی‌های “طبیعی” برای کنار آمدن و سرگرمی با دیگرانی که به‌راحتی با جمع دوستان ارتباط می­‌گیرند حسادت می­ورزند. اما در واقع مهارت‌های اجتماعی آموخته می­‌شوند. افراد برون­گرای واقعی این مهارت‌ها را در اوایل کودکی به دست آوردند و چنان تربیت‌شده‌اند که به نظر می­رسد غریزی است. اما حتی قلب‌های تنها می­‌توانند به‌راحتی مهارت­‌های اجتماعی را بیاموزند که می­تواند به آن‌ها کمک کند پوسته تنهایی خود را بشکنند و در جمع­‌های اجتماعی خود را نشان دهند.

همان‌طور که خانم اولگا استاورووا و همکارانش در دانشگاه تیلبرگ هلند اشاره کردند، کنترل خود در قلب هر تعامل اجتماعی موفق قرار دارد. افراد برون‌گرا نیازها و علایق همراهان خود را بر نیاز خود مقدم می­دارند.

در مقابل، افراد تنها، در تلاش‌های ناموفق خود برای برقراری ارتباط با دیگران، تمایل دارند که بر احساسات و خواسته‌های درونی خود تمرکز کنند و توجهی به بیرون و اطرافیان ندارند. از آنجا که افراد تنها به‌عنوان یک همراه  و همدمی ناخوشایند از دید دیگران هستند، آن‌ها افرادی را که می­خواهند خودشان را به ایشان نزدیک کنند به‌شدت از خود می­‌رانند و اجازه نزدیک و شناختن بیشتر نمی­‌دهند. استاورووا و همکارانش اظهار داشتند این تمایل به فکر کردن درباره احساسات ناخوشایند کنونی به جای سعی در ایجاد تجربه‌های شادتر در آینده نزدیک همگی از عدم کنترل خود ناشی می‌شود.

هم اکنون با مشاوران بینش نوین مشاوره آنلاین بگیرید


مشاوره تلفنی

فقدان خودکنترلی و طردشدگی اجتماعی

این مشاهدات موجب شد تا استاورووا و همکارانش فرضیه‌های زیر را درباره افرادی که ازنظر خودکنترلی دچار ضعف هستند ارائه دهند:

محققان این فرضیه­‌ها را در یک سری مطالعات آزمایش کردند. مطالعه اول شامل یک نظرسنجی بود که طی آن میزان کنترل و تنهایی پاسخ‌دهندگان و همچنین 5 ویژگی بزرگ شخصیتی آن‌ها را اندازه‌گیری کرد. نتایج به دست آمده با یافته‌­های قبلی و با فرضیه سازگار بود. افرادی که سطح بالایی از تنهایی را گزارش می­‌کردند، در برونگرایی و موافق پذیری  امتیاز کمتری کسب ­کردند، و این نشان می­دهد آن‌ها برای تعاملات اجتماعی موفق مهارت ندارند.

اما بسیاری از این افراد نیز خودکنترلی پایینی دارند، که نشان می‌­دهد این خود یک منبع تنهایی بالاتر و فراتر از صفات 5 عاملی شخصیت است که قبلاً به آن‌ها اشاره کردیم.

مطالعه دوم یک مطالعه روزانه بود که در آن شرکت‌کنندگان به طور روزانه از میزان شکست در خودکنترلی و احساس تنهایی خبر می­‌دادند. نتایج نشان داد که عدم خودکنترلی در یک روز احساس تنهایی بیشتری را در روز بعد پیش‌بینی می‌­کند، این حاکی از آن است که خودکنترلی پایین منجر به‌تنهایی بیشتر می‌­شود و نه برعکس (احساس تنهایی منجر به خودکنترلی پایین نمی­‌شود). مطالعه سوم این فرضیه را آزمایش می­‌کند که دیگران، افرادی که خودکنترلی ندارند را از طرد می‌­کنند زیرا آن‌ها را غیرقابل‌اعتماد می­‌دانند. شرکت‌کنندگان داستانی را درباره شخصی که در حال بازدید یک فروشگاه الکترونیکی است، می­‌خوانند که یا یک تلفن جدید را از روی هوس خریداری می­‌کند یا اینکه به تلفن‌ها نگاه می­‌کند اما در نهایت خریدی انجام نمی‌­دهد. شرکت‌کنندگان درباره شخصی که رفتارش از روی بی­‌فکری بوده و کنترلی روی احساسش نداشته را غیرقابل‌اعتماد ارزیابی کردند، آن‌ها همچنین اظهار داشتند که احتمالاً از دوست شدن با این‌گونه افراد اجتناب خواهند کرد.

مطالعه چهارم از روشی با رویکردی تجربی استفاده کرده است. در آن شرکت‌کنندگان در طول زندگی روزمره خود، با فواصل تصادفی پیام‌های متنی دریافت می­‌کنند و آن‌ها را وادار می‌­کند تا به یک نظرسنجی پاسخ دهند.

هر بار، شرکت‌کنندگان خاطرنشان می‌­کردند که آیا اخیراً دچار کنترل لحظه­ای در کنترل خود شده‌اند یا خیر، و آیا کسی از آن اطلاع داشته است یا خیر. آن‌ها همچنین نشان دادند که آیا در حال حاضر احساس تنهایی یا طردشدگی دارند یا خیر. مجدداً همان‌طور که پیش‌بینی شده بود، همه کسانی که از عدم خودکنترل عمومی خبر داده بودند تمایل داشتند بگویند احساس تنهایی و طردشدگی بیشتری دارند. در مجموع، این 4 مطالعه شواهد محکمی درباره ادعای استاورووا و همکارش شد که عدم خودکنترلی در افراد باعث می­‌شود توسط دیگران طرد شوند، بنابراین احساس تنهایی بیشتری خواهند داشت.

اگر متوجه شدید شما هم مشغول گفتن و انجام کارهایی هستید که موجب دور شدن اطرافیان از شما می­‌شود، می­‌توانید برای یادگیری تکنیک‌های خودکنترلی و مهارت‌های تعامل اجتماعی آموزش ببینید.

با این کارها می­‌توانید خود را از تاریکی تنهایی بیرون بیاورید و در سایه روابط معنادار قرار بگیرید.

نشریه الکترونیکی تخصصی روان شناسی بینش نوین

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *