کلینیک مشاوره و روانشناسی بینش نوین

ساعت کاری مرکز: شنبه تا پنج شنبه، 10 تا 21

کلینیک روانشناسی و مشاوره بینش نوین

ساعت کاری مرکز:

شنبه تا پنج شنبه : 10 – 21

گریه کردن دانش آموزان هنگام رفتن به مدرسه

در نظر داشته باشید شاید در دوران زندگی کودک هیچ لحظه ای سخت تر از زمانی نیست

که کودک باید از مادرش جدا شود. مخصوصا اگر والدین حساسیت نشان دهند،

غم و ناراحتی او زیادتر خواهد بود که اگر درست برخورد نشود

ممکن است کودک در هم بشکند. اگر برای اولین بار فرزندتان را به مهدکودک یا

پیش دبستانس می فرستید، حتما زمینه ای بسیار شاد را از چند روز قبل فراهم آورید.

مدرسه ای را محیطی بسیار خوب، آموزنده و پر از دوستان خوب جلوه دهید، مبادا در

موقع عصبانیت و ناراحتی بگویید کی می شود به مدرسه بروی، راحت شوم و زمانی که

فرزند شما به مدرسه می رود مهمترین عامل آرامش دهنده

یک مربی خوب و دوست داشتنی استکه اگر مربی صبور، دوست داشتنی،

دلسوز، جذاب باشد، هرگز فرزند شما مشکل نخواهد داشت.

زیرا تجربه نشان داده که حتی کودکان بسیار سخت و مضطرب با وجود مربیان خوب و با تجربه توانسته اند

جذب مدرسه گردند و حتی علاقه مند شوند.

ولی بدانید اگر کودک در مدرسه گریه کند هرکز با کلماتی مانند:

مادرت می آید، برمی گردد و غیره، او را آرام نکنید، بگذارید راحت گریه کند و فقط او راتوجیه کنید

که این محیط برای او همیشگی است و باید اینجا بماند

و بچه های زیادی هستند و هرگز به او دروغ نگویید

و مربی سعی کند با چهره شاد، تبستم، جذابیت زمینه، عشق و محبت به مدرسه را در کودک فراهم نماید.

در مجموع چنین می شود که مدرسه را برای کودک، محیط قابل تحنل و جذاب می شود.

گریه کردن بچه ها هنگام رفتن به مدرسه

 

مدرسه گریزی کودکان 

باید دانست که بعضی از موارد مدرسه گریزی دانش آموز،

به خاطر فشار بیش از حد محیط آموزشی که یک کودک نمی تواند تحمل کند می باشد

و یا اینکه آموزش در سطحی قرار دارد که برای او قابل

تحمل نیست و یا اینکه محیط خانه آن قدر بی ثبات و غیر عادی بوده است که کودک نمی تواند

نظم را تجربه کند و از قانون و نظم و کار کردن وحشت دارد،

زیرا در خانواده ای بوده است که دائم درگیری، بی نظمی، بی مسئولیتی حاکم بوده است.

و در موارد بعدی کودکی که هیچ علاقه ای به درس و مدرسه ندارد و خواهان تغییر نمی باشد

و در مواردی فرصت خوبی است که کودک می خواهد از پدر و مادرش انتقام بگیرد و بتواند

به خواسته هایش که که از راه های منطقی ارضا نشده،

به دست آورده و بعضی مواقع توقعات بیش از اندازه

پدر و مادر قدرت تحمل را از کودک می گیرد و هیچ راهی

بهتر از مدرسه گریزی نیست که خودش را راحت کند و هرگونه اذیت را بر مدرسه

رفتن ترجیح می دهد و درمواردی هم چون کودکی که در خانواده از نظر رفاه و خوراک در حد بالا

بوده است، وقتی به مدرسه می رود از آن چیزها خبری نیست احساس بدی به او

دست می دهد، باز موردی دیگر داریم که بعضی از بچه ها را، خانواده آن قدر به خودشان

وابسته می کند، یعتی هرگز قدرت تعامل اجتماعی بودن، برخورد با دیگران،

بازی با دیگران را از او می گیرند که به اصطلاح خودشان خوب تربیت شود،

این کودک قدرت سازگاری با هیچ کسی را ندارد و وقتی پا به مدرسه می گذارد

چون به مادر وابسته است دائم احساس ناراحتی می کند و ی خواهد از مدرسه بگریزد.

در ادامه مطلب مدرسه گریزی کودکان باید گفت:

در بعضی مواقع وجود ترس در کودک است

که در خانه به او داده شده و ترس نیز باعث می شود

که هرچه زود تر بتواند مدرسه را ترک کند و خودش را به خانه برساند

و در بعضی مواقع خجالتی بودن کودک، باعثمی شود که او از مدرسه و دوستان خسته شود

و مدرسه را ترک کند. باید بدانید در مرحله اول هیچ فشاری را به کودک نیاورید

که با ترس و زور در کلاس بماند و درب مدرسه راببندند،

مادر از او جدا شود، به خیال اینکه عادت کند، اگر

می خواهید باید آرام آرام از او جدا شوید،

حتی زنگ های تفریح به او سربزنید و در کنار او باشید.علت اساسی را بررسی کنید

و  شاید معلم با یک نگاه و خنده و یک رفتار مطلوب بتواند او را جذب کند.

در این مورد سعی شود اگر کوچکترین نقطه مثبتی از کودک دیده می شود،

مورد تشویق و تحسین قرار گیرد.

هر موقع کودک وسط زنگ از مدرسه برگشت، نگذارید به راحتی در خانه بماند،

او را به مدرسه برگردانید و علت را جویا شوید که بداند هر موقع مدرسه را ترک کند باید برگدد.

سعی کنید دوستان خوبی برای او پیدا کنید

و از آنها بخواهید با او بازی کنند و او را جذب کنند.

بعضی مواقع مواد خوراکی در کیف او بگذارید و به او بگویید به دوستانش هم بدهد

تا کم کم بتواند با آنها تعامل پیدا کند.

خودتان با مدرسه تعامل داشته باشید، حتما با معلم و مدیر و سایر کارکنان رفیق شوید

و در دفتر بنشینید تا کودک شما فکر کند که شما با مسئولین دوست هستید

تا او اعتماد به نفس پیدا کند.

کشمکش های درونی و تضاد و بحث را در خانواده کم کنید

که کودک در مدرسه نگران حال شما نباشد.

هیچ وقت در منزل نگویید خسته شده ام، می خواهم بروم

که کودک فکر بکند شما می خواهید بروید و او نگران اوضاع باشد و از مدرسه فرار کند.

باید تمام فعالیت کودک در مدرسه برای شما ارزش داشته باشد.

می توانید از مشاوره کودک برای حل مشکلات احتمالی که شما متوجه آن‌ها نیستید استفاده کنید.

 

 

 

یک پاسخ

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *