چگونه می‌توانیم به فردی که از اختلال شخصیتی مرزی رنج می‌برد،کمک کنیم؟/ بخش دوم

چگونه می‌توانیم به فردی که از اختلال شخصیتی مرزی رنج می‌برد،کمک کنیم؟/ بخش دوم

در ادامه مقاله گذشته به بررسی روش‌های کاربردی برای برقراری ارتباط سودمند با فردی که از اختلال شخصیتی مرزی رنج می‌برد، می‌پردازیم.

 

مسئولیت‌پذیری را تشویق کنید

وقتی یکی از عزیزان شما دچار مشکل حادی مانند اختلال شخصیتی مرزی است، کاملاً طبیعی خواهد بود که شما وارد نقش یک حامی و مراقب شوید. اما این نقش شما سبب می‌شود که او نتواند مسئولیت رفتار خود و مشکلاتی از آن‌ها ناشی می‌شود را بر عهده بگیرد. ما باید مسئولیت‌پذیری را به آن‌ها آموزش دهیم و البته تشویق کنیم.

این موضوع به معنای تنها گذاشتن یا رها کردن آن‌ها نیست اما همه ما باید یاد بگیریم که مسئولیت رفتار، افکار و احساسات خود را بر عهده بگیریم. مثلاً اگر او در هنگام عصبانیت چیزی را شکست، نباید به سرعت جلو بپرید و اشتباه او را جبران کنید. یا اگر به خاطر خریدهای تکانشی، مقروض شد، نباید بدهی او را پرداخت کنید. آن‌ها باید با نتیجه رفتار خود مواجه شوند و مسئولیت آن را بپذیرند، اما از طرفی هم یادمان باشد که قرار نیست او را تنها بگذاریم. اگر او نیاز به کمک داشته باشد باید از شما بخواهد تا به او کمک کنید اما همزمان باید نسبت به اشتباه خود نیز آگاه شود.

حریم‌های خود را مشخص کنید

همان طور که تشویق مسئولیت‌پذیری ممکن است در ابتدا ناخوشایند یا اشتباه به نظر برسد، ممکن است در مورد مشخص کردن حریم‌ها هم احساس مشابهی داشته باشید. مشخص کردن برخی از حریم و محدودیت‌ها به شما و فرد بوردلاین کمک می‌کند تا بتوانید به رابطه خود ساختار دهید. دوباره تاکید می‌کنم که انجام این کار نباید به گونه‌ای اتفاق بیفتد که فرد احساس رهاشدگی و طردشدگی کند. بهتر به دقت و با صراحت دلایل خود را برای انجام این کار توضیح دهید و نظر او را نیز بپرسید.

 

 

خطرات مربوط به خودکشی و آسیب به خود را نادیده نگیرید

تهدید به خودکشی و یا آسیب شدید به خود، در میان مبتلایان به اختلال شخصیتی مرزی، رفتار رایجی است.

این رفتارها معمولاً به منظور جلب توجه و تحت تأثیر قرار دادن افرادی است که آن‌ها را دوست دارند. اگرچه احتمال خودکشی موفق در این اختلال اغلب پایین است اما به هیچ عنوان ریسک آن نباید نادیده گرفته شود. ما میدانیم که حدود 10% از خودکشی این افراد با موفقیت همراه است که رقم قابل‌توجهی به شمار می‌رود. اما از طرفی ما شاهد هستیم که نزدیک به 80% این افراد قبل از خودکشی به نوعی، مستقیم یا غیر مستقیم، به دیگران در مورد برنامه خود برای خودکشی پیام می‌دهند.

اگر فردی نزدیک به شما تهدید به خودکشی کرد به هیچ عنوان او را تحریک نکنید. او را متهم نکنید که برای جلب توجه فقط تهدید می‌کند و قرار نیست واقعاً این کار را انجام دهد. اختلال شخصیتی مرزی مجموعه‌ای از رفتارهای غیرقابل پیش‌بینی است و ما واقعاً نمی‌توانیم بگوییم چه اتفاقی ممکن است بیفتد. بنابراین با دقت به حرف‌های او گوش کنید و به او بگویید که چقدر نگرانش هستید. در صورت حاد شدن شرایط حتماً با بخش مراقبت‌های ویژه تماس بگیرید یا در صورت امکان با روانشناس یا روان‌پزشک او حرف بزنید. این تمایل شدید به خودکشی و آسیب به خود مانند یک حمله شدید می‌ماند، شما باید آرامش خود را حفظ کنید و حواستان به فرد بوردرلاین باشد.

به او کمک کنید تا بتواند درمانگر مناسبی پیدا کند

یکی از مهم‌ترین مشکلات اختلال شخصیتی مرزی این است که فرد به سختی به روان‌درمانگر مراجع می‌کند و حتی بعد از مراجعه، احتمال بسیاری وجود دارد که درمان را رها کند. امروزه متخصصین سلامت روان موفق شده‌اند که برای درمان اختلال شخصیتی مرزی، روش‌های درمانی کارآمد و موفقی ارائه دهند. به عنوان مثال، رفتاردرمانی دیالکتیک یکی از شیوه‌های درمانی است که باهدف تمرکز بر بیماران بوردرلاین ایجادشده. ما به خوبی میدانیم که درمان تخصصی برای این افراد یک ضرورت به شمار می‌رود و فرد به تنهایی نمی‌تواند بر مشکلات و مسائل هیجانی و شناختی خود فائق شود.

ما باید به عزیزان خود کمک کند تا بتوانند متخصص مناسب را پیدا کنند. یادمان باشد که بیمار بوردرلاین نیازمند حمایت زیادی است تا بتواند مسیر بهبودی را طی کند، حضور یک درمانگر متخصص می‌تواند کمک بسیار مناسبی برای سرعت گرفتن فرآیند بهبودی شود.

 

شاید شما هم به جلسات درمان نیاز داشته باشید

میدانم که این بخش پایانی ممکن است کمی عجیب باشد، اما همیشه صحبت با یک متخصص سلامت روان می‌تواند کمک کنند باشد. خانواده‌ای که در آن اختلال شخصیتی مرزی در یکی از اعضا خانواده دیده می‌شود، ممکن است ترس، انزوا و شرم زیادی تجربه کند. آن‌ها ممکن است دچار خستگی و کلافگی بسیار شوند و در این شرایط دیگر نمی‌توانند به فرد آسیب‌دیده کمکی کنند زیرا خود نیز درگیر حال بد می‌شوند.

بنابراین بسیار مهم است که هر زمان احساس کردید که حال شما چندان خوب نیست، می‌توانید به متخصص مراجعه کنید تا اوضاع مجدداً تغییر کند.

چگونه می‌توانیم به فردی که از اختلال شخصیتی مرزی رنج می‌برد،کمک کنیم؟/ بخش اول

چگونه می‌توانیم به فردی که از اختلال شخصیتی مرزی رنج می‌برد،کمک کنیم؟/ بخش دوم