حافظه
حافظه عبارت است از حفظ، نگهداری و ضبط اطلاعات مختلف در ذهن.
به تعبیری به خاطر آوردن آنجه را که فرد یاد گرفته
و یا تجربه کرده است از طریق حافظه محقق می شود.
انواع حافظه :
حافظه حسی:در طول شبانه روز محرک های بیرونی به طور دائم
برگیرنده های حسی ما اثر می گذارند که در صورت قطع محرک آثار آن ها نیز حذف می شود.
مدت نگهداری این اطلاعات در حافظه ی حسی حدود یک تا سه ثانیه است
فقط در صورتی که به اطلاعات دریافتی توجه کنیم به حافظه کوتاه مدت منتقل می شوند
وگرنه به کلی حذف خواهند شد، مانند اطلاعات بسیار زیادی
که در طول شبانه روز آن ها را می بینیم، می شنویم و لمس می کنیم
ولی فقط تعداد اندکی از آن ها به حافظه کوتاه مدت منتقل می شوند.
حافظه کوتاه مدت: اطلاعات در این حافظه 15 تا 30 ثانیه می مانند.
اطلاعات در این حافظه به صورت رمز در می آیند و ثبت می شوند.
گنجایش این حافظه حدود 5 تا 9 ماده اطلاعاتی است
برای مثال ،به خاطر سپاری ( ت د م ه ا ت و ک ه ظ ف ا ح ) کار بسیار ساده ای نیست
زیرا: 13 ماده اطلاعاتی دارد،
اما اگر همین حروف را از چپ بخوانیم کلمه<< حافظه کوتاه مدت >> به وجود می آید
که به آسانی می توانیم آن را به خاطر بسپاریم.
حافظه بلند مدت: گنجایش این نوع حافظه بسیار بالااست
و برخی از اطلاعات ( به صورت ناخودآگاه) به حافظه بلند مدت ما منتقل می شوند
ولی ما دسترسی درستی به آن ها نداریم.
متخصصین یاگیری بر این باورند که علت عدم یادآوری مطالب این است
که ما کد اطلاعات را در اختیار نداریم. مثل زمانی که میخواهیم کتابی را از کتابخانه ای پیدا کنیم ،
اما شماره بایگانی آن را نداریم.
راه های انتقال اطلاعات به حافظه بلند مدت:
تداعی: ایجاد ارتباط بین مطالب جدید با مطالب قبلی که در حافظه بلند مدت
ما وجود دارد موجب ثبت و انتقال آن مطالب جدید به حافظه بلند مدت می شود.
تصویر: حافظه بلند مدت در نیمکره راست انسان قرار دارد و شامل تصویر،رنگ،خلاقیت و نمایش است.
مثلا یک فیلم یا یک تصویر نسبت به یک متن نوشته شده بیشتر در ذهن باقی می ماند.
پس تصویر سازی از مطالب موجب ثبت و انتقال مطالب به حافظه بلند مدت می شود.
مرور: موثر ترین روش انتقال اطلاعات به حافظه بلند مدت <<مرور>> است. 80% مطالب پس از 2
ساعت از ذهن خارج می شود مگر آ« که با مرور های کوتاه مدت و به موقع به حافظه بلند مدت منتقل شوند.
