چگونه بفهمیم که همسرمان به ما اهمیت می‌دهد – بخش اول
نکات کلیدی: یک رابطه رضایت بخش و سالم مستلزم پاسخگویی و هوشمندی به موقع بین طرفین رابطه است.
می‌توانید از روشی که شامل ۱۶ مورد نحوه پاسخگویی و عدم حساسیت بین طرفین است استفاده کنید تا ببینید شریک زندگی‌تان از نظر احساسی چقدر به شما اهمیت می‌دهد.
دوست دارید این‌طور بیندیشید که شریک زندگی‌تان به شما اهمیت می‌دهد و می‌تواند پاسخگوی نیازهای شما باشد.
برای مثال، شاید حتی با وجود تمام تیزهوشی و رفتار عاقلانه‌ای که سعی داشتید در دوران بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ از خود نشان دهید باز هم شاهد استرس و تأثیرات منفی آن بر زندگی خود بوده‌اید.
شما فرزندانی دارید که نیاز دارند در خانه آن‌ها را تحت نظر و مراقبت داشته باشید، و در این شرایط، آموزش از راه دور ساعات گذراندن وقت آن‌ها در مدرسه را تا حدودی غیرقابل پیش‌بینی می‌سازد.
باید بیاموزید هنگامی که آن‌ها در خانه هستند، چطور شیوه آموزش از راه دور آن‌ها را تحت کنترل داشته باشید و طبیعی است هنگامی که در مدرسه کلاس حضوری دارند، دلواپس قرار گرفتن آن‌ها در معرض ویروس کووید ۱۹ هستید.
حتی ممکن است به دلیل عهده‌دار بودن چندین مسئولیت کاری و تعهدات شغلی استرس داشته باشید، اما تلاش می‌کنید تا حدودی با همسرتان رفتاری بدون استرس داشته باشید، و طوری جلوه دهید که همه چیز عادی پیش می رود.
این‌ها فقط دو مورد از لیست طولانی مشکلات احتمالی شما هستند که در حال تجربه آن هستید.
حال از بین تمام مشکلاتی که وجود دارد چقدر می‌توانید روی شریک زندگی خود حساب کنید؟
حتی زمانی که شرایط عادی به نظر می‌رسد، باز هم داشتن شریک زندگی ای که می‌تواند به حرف‌هایتان گوش فرا دهد بسیار کمک‌رسان است، شخصی که شما را جدی بگیرد و این را بپذیرد که در بعضی مواقع ممکن است احساس عصبانیت، غمگینی داشته باشید یا اینکه گاهی فقط کمی خسته هستید.
طبق تحقیقات تازه منتشرشده در سال ۲۰۲۱، توسط شخصی بنام Dev Crasta دکترای روانشناس بالینی و همکارانش، فعالان حوزه روانشناسی در سازمان نیروهای مسلح مرکز کاناندی گوا، واقع در نیویورک، “معیاری برای درک افراد از واکنش شرکای رابطه عاطفی نسبت به خودشان است که (PPR) به عنوان یک مفهوم سنگ بنای اصلی در علم رابطه پدیدار شده است اشاره دارد.”
با اشاره به کارهای قبلی دانشگاه روچستر، هری ریس و همکارانش (2004)، از روش PPR (فرایندی که از طریق آن شما و شریک زندگی خود با روش‌های حمایتی نسبت به “ویژگی‌های اصلی تعیین کننده خود” واکنش نشان می‌دهید) (ص 1).
اکنون کیفیت واکنش سریع و مثبت، برای پژوهشگران روابط بسیار مهم است که یکی از ۱۴ اصل پیشرو در این زمینه محسوب می‌شود.
چگونه PPR در تحقیقات مربوط به روابط، اهمیت زیادی پیدا کرد؟
تا حدی، پیشرفت آن را می‌توان در مجموعه تحقیقات انجام شده توسط هری ریس و همکارانش طی سال‌ها جستجو کرد.
زیرا آن‌ها سعی بر این داشتند عواملی را که باعث رضایت زوجین می‌شود، مورد شناسایی قرار دهند.
زوجینی که سطح بالایی از PPR را دارا هستند، به احتمال زیاد درگیر خود افشایی هستند: منظور از خود افشایی یک فرایند ارتباطی است که در آن فرد اطلاعاتی در مورد خودش را به دیگری می‌گوید.
این اطلاعات می‌تواند توصیفی یا ارزش گذارانه باشد و می‌تواند شامل افکار، احساسات، آرمان‌ها، اهداف، شکست‌ها، موفقیت‌ها، ترس‌ها و رؤیاها و همچنین چیزهایی که فرد دوست دارد و چیزهایی که از آن‌ها بیزار است باشد.
خود افشایی یکی از اجزا سازنده برای ایجاد صمیمیت بین افراد است.
بدین منظور که اجازه داده می‌شود آسیب‌پذیری عاطفی آن‌ها سطح بیشتری از قدردانی، اعتماد و پشتیبانی را نسبت به یکدیگر نشان داده و با آن‌ها ارتباط برقرار کند.
با ادامه تحقیقات، حتی مدارک چشمگیرتری نیز به دست آمد که نشان می‌دهد زوجینی که دارای PPR هستند، هنگامی که تحت فشار قرار می‌گیرند، سطح کورتیزول پایین تری (هورمون استرس) دارند.
آن‌ها حتی عمر طولانی تری خواهند داشت. به همان اندازه مهم و حائز اهمیت، مانند کرستا و همکاران.
خاطرنشان می‌کنم، ممکن است پاسخگویی در نتیجه تحقیق در مورد زوج‌درمانی بیش‌ترین افزایش را در خود داشته باشد.
در آنچه به عنوان “موج سوم” زوج‌درمانی شناخته می‌شود، “زوج‌درمانی متمرکز بر احساسات” و “زوج‌درمانی رفتاری یکپارچه نگر”،( زوج‌درمانی متمرکز بر هيجان و زوج‌درمانی رفتاري يکپارچه نگر ازجمله درمان‌هایی هستند که بر چرخه‌های منفي تعاملي توجه دارند. و”رفتار دوم وظیفه‌اش افزایش صمیمیت و پیوند همدلانه بین شرکا عاطفی می‌باشد”
محققان قبلی که روی PPR مطالعه داشتند، چندین روش برای تعیین کمیت پاسخ‌دهی مثبت و سریع به شریک زندگی را مورد امتحان قرار داده‌اند. با این حال، کرستا و همکارانش معتقدند که پاسخگویی فقط بخشی از این معادله است. آن‌ها متذکر می‌شوند که مهم است مفهوم مربوط به عدم حساسیت نیز در نظر گرفته شود. تصور اینکه شریک زندگی شما فردی بی‌اعتناست و رفتاری توأم با فقدان درک کافی نسبت به شما و نیازهای شما را نشان می‌دهد، می‌تواند PPR را تا حدی از بین ببرد تا آنجا که از هرگونه پاسخگویی که شریک زندگی شما در موارد دیگر نشان می‌دهد، فراتر رود. به همین دلیل، محققان ایالت نیویورک تصمیم گرفتند اقدامات موجود را بهبود بخشند و عدم حساسیت شریک درک شده را در مقیاس جدید خود قرار دهند.
در فرآیند آزمایش بر روی این معیار، نویسندگان همچنین تصمیم گرفتند تا مسئله “glop” (رفتاری وجود دارد که می‌تواند بدون هیچ قضاوت یا سرزنشی توصیف شود) را در علم رابطه “در مواردی که احساسات نادیده گرفته می‌شوند، اقداماتی را برای توصیف یک بعد ارزیابی کلی انجام می‌دهند توصیف کنند. ” (ص. 2).
به عبارت دیگر، اگر به شریک زندگی خود علاقه دارید، مایل هستید برخی از مشکلات موجود در روابط خود را کاهش دهید.
اگر به درستی اندازه‌گیری شود،PPR بایستی این فاکتور ارزیابی جهانی را حذف و در عوض یک شاخص خالص پاسخگویی/ عدم حساسیت ارائه دهد.
برای بررسی صحت اندازه‌گیری تازه توسعه‌یافته خود، که آن را مقیاس واکنش‌پذیری و عدم حساسیت ادراک شده( PRI)می‌نامند ، کراستا و دیگران سه مطالعه جداگانه با نمونه‌های مختلف از ۱۸ تا ۶۰ سال و بالاتر انجام داده است.
آن‌ها با جمع‌آوری تمام تست هایی که می‌توانند در PPR پیدا کنند، شروع به ۲۴۶ مورد بالقوه برای PRI کردند.
از طریق یک روند نزولی آماری، نویسندگان توانستند آن اندازه‌گیری طولانی را در مقیاس۱۶ ماده نهایی که بیش‌ترین اعتبار را نشان می‌دهد، با در نظر گرفتن عامل “glop” متراکم سازند.
در بخش اعتبارسنجی نهایی تحقیق، نویسندگان مقیاس را برای هر دو شریک رابطه برقرار کردند.
اکنون می‌توانید PRI را با توجه به نزدیک‌ترین شریک زندگی خود در مقیاس از صفر (به هیچ‌وجه) تا پنج (کاملاً) در هر یک از این۱۶مورد پاسخ دهید.
در هر مورد با یک جای خالی شروع می‌شود که می‌بایست در آن نام شریک زندگی خود را وارد نمایید، به جز مورد ۱۶ (اگر در حال حاضر شریکی ندارید، نام شریک گذشته را جایگزین نمایید.)
اول: واقعاً به من گوش می‌دهد.
دوم: به نظر می‌رسد به آنچه فکر می‌کنم و احساس می‌کنم علاقه‌مند است.
سوم: توانایی درک مرا دارد.
چهارم: سعی در درک من دارد و می‌داند در شرایط خاص چه نظری دارم.
پنجم: به نیازهایم توجه دارد.
ششم: پاسخگوی نیازهای من است.
هفتم: نگرانی‌های من را جدی می‌گیرد.
هشتم: برای دیدگاه و نقطه نظرات من ارزش قائل است.
نهم: احساسات و نگرانی‌های من را نمی‌پذیرد.
دهم: صحبت‌ها و نقطه نظراتم را نادیده می‌گیرد.
یازدهم: نگرانی‌های من را خیلی راحت برطرف می‌سازد.
دوازدهم: به نظر می‌رسد مواردی که برای من مهم هستند را نادیده می‌گیرد.
سیزدهم: واقعاً خواسته‌ها و نیازهای من را درک نمی‌کند.
چهاردهم: نگرانی‌های من را جدی نمی‌گیرد.
پانزدهم: اغلب اوقات واقعاً حرفه‌ای من را نمی شنود.
شانزدهم: وقتی در مورد چیزی نگرانی یا استرس دارم، صحبت کردن در مورد آن‌ها با شریکم نه تنها چاره‌ساز نیست بلکه باعث بدتر شدن اوضاع می‌شود.
۸ مورد اول مقیاس پاسخگویی را در PRI و گروه دوم، مقیاس عدم حساسیت را تشکیل می‌دهند.
میانگین نمره پاسخگویی کمی بیشتر از ۳.۵ بود، بیش‌ترین نمرات بین ۴. ۲ و ۷. ۴کاهش یافت و میانگین نمره حساسیت کمی کمتر از ۱.۰ بود، با بیش‌ترین نمره افراد از صفر تا ۲. با کسری از یک نقطه.
همان طور که انتظار دارید، PRI ممکن است در طی بازه‌های زمانی کوتاه تحت افزایش و کاهش متناوب قرار گیرند.
و این همان چیزی است که محققان منطقه روچستر با استفاده از PRI در فواصل مکرر کشف کردند.
به طور کلی، اگرچه افرادی که در مقیاس PRI نمره بالایی کسب می‌کنند، به احتمال زیاد از رابطه خود راضی هستند، احساس می‌کنند شریک زندگی آن‌ها از نظر احساسی حمایتگر است و رفتارهای خصمانه همسر خود را در زمان درگیری پایین می‌آورند.
شما می‌توانید همچون نویسندگان مقاله، با به‌کارگیری PRI در برابر شریک زندگی خود یک قدم جلوتر بروید و ببینید که چگونه از نظر شریک زندگی خود امتیاز می‌گیرید.
همچنین می‌توانید درک خود از بینش و تفکرتان به عنوان یک شریک پاسخگو و حساس را ارزیابی نمایید، با تغییر این سؤال بدین شکل که، پس از بحث در مورد یک موضوع و مشاجره با شریک زندگی خود، “چیزی درباره افکار و احساسات شریک زندگی خود آموخته‌اید. “
با بازگشت به مشکلاتی که اکنون در زمان کووید ۱۹ با آن روبرو هستید، می‌توانید خود را در مورد نحوه پاسخگویی و حساسیت شریک زندگی خود با توجه به این مسائل خاص استرس زا مورد ارزیابی دقیق تری قرار دهید.
در جمع‌بندی نهایی به طور خلاصه به عنوان معیاری برای تعامل زوجین باهم، PRI پتانسیل زیادی را داراست، همان طور که به احتمال زیاد از امتیازات خودتان می‌بینید.
اگرچه ممکن است بخواهید روی چگونگی پاسخگویی شریک زندگی‌تان نسبت به خود تمرکز داشته باشید، اما تحقیقات در رابطه، نشان می دهد که به خوبی می‌توانید از این موارد مانند آینه‌ای در برابر رفتار خود بهره ببرید.
روابطی که هر یک از طرفین در آن احساس رضایت دارند تابع پیروی از راه‌های ارتباط زوجین با یکدیگر است.
با تمرکز بر اینکه هر یک چه میزان نسبت به هم پاسخگو هستید و حساسیت دارید، قادر خواهید بود حتی زمانی که استرس دارید، باز هم رضایتمندی‌تان را به حداکثر میزان ممکن برسانید.
