اهمیت استعدادیابی کودکان برای همه ما به خوبی روشن است. ما می‌خواهیم بچه‌های خود را از سنین کودکی در مسیر موفقیت قرار دهیم و با برنامه‌ای منسجم به پیش برویم. البته استعدادیابی کودکان امری تخصصی به شمار می‌رود که ما باید آن را به متخصصین این حوزه واگذار کنیم. اما این‌طور نیست که والدین نتوانند نقشی در این داستان داشته باشند. بهر حال هیچ کس بهتر از پدر و مادر فرزند خود را نمی‌شناسد
و هیچ کس به اندازه این دو رفتار و علائق فرزند خود را از همان بدو تولد، رصد نکرده است.
بنابراین والدین نقش بسیار کلیدی دارند که نمی‌توانیم آن را نادیده بگیریم.
والدین با ارزیابی و مشاهدات خود می‌توانند تا حدود زیادی استعدادهای کودک را شناسایی کنند، اما جدا توصیه می‌کنیم که بهتر است مشاهدات خود را با متخصصین حوزه استعدادیابی کودک و نوجوان چک کنید.
برای اینکه بتوانید علائق و استعداد کودک را پیدا کنید، باید دائماً به مشاهده رفتار او بپردازید. اینجا از لغت مشاهده یا Observe استفاده می‌کنیم که معنای متفاوتی از دیدن دارد. انسان در فرآیند مشاهده نباید از باورها و تجربیات ذهنی خود کمک بگیرید یا اصطلاحاً به قضاوتی چیزی که می‌بیند بپردازد. بنابراین شما باید به مشاهده او بپردازید. طبیعی است که همه والدین موفقیت فرزند خود را در تمام زمینه‌های زندگی آرزو می‌کنند، و کودک نیز بیش از هر چیز، می‌خواهد والدین خود را راضی نگه دارد.
بنابراین گاهی ممکن است کودم برای مدت طولانی به انجام فعالیت مشغول شود که هیچ علاقه‌ای به انجام آن ندارد. متأسفانه این چرخه کودک را از رشد روانی باز می‌دارد و در نتیجه او نمی‌تواند به استعداد و توانایی‌های واقعی خود بپردازد.
بنابراین باز هم می‌رسیم به نقش کلیدی والدین که به هیچ عنوان نباید مورد بی‌توجهی قرار بگیرد. استعدادیابی کودکان یکی از مهم‌ترین وظایف پدر و مادر به شمار می‌رود. ما باید به کودکان خود کمک کنیم تا مسیر خود را پیدا کنند، اما این کمک باید با هدف و برنامه و بر پایه اصولی خاص انجام شود.
در این مقاله می‌خواهیم به توضیح روش‌هایی به پردازیم که والدین می‌توانند به استعدادیابی کودکان کمک کنند.
در هنگام بازی او را تماشا کنید
آیا فرزند شما دوست دارد در بازی‌های گروهی شرکت کند یا فردی؟ آیا تمایل دارد که دور پارک بدود یا اینکه ساکت در جایی بنشیند؟ او سریع‌تر سراغ کدام می‌رود، دفتر نقش یا تبلتش؟ مشاهده آن چیزهایی که کودک در هنگام بازی یا تفریح انتخاب می‌کند،
ایده‌های جالبی در مورد استعداد و توانایی او در اختیار شما قرار میدهد. در واقع کاری که شما انجام می‌دهید یکی از اولین بخش‌های فرآیند استعدادیابی کودکان است.
به او حق انتخاب دهید
والدین به صورت عادی کودکان را به انجام برخی فعالیت‌های خاص مانند ورزش یا موسیقی تشویق می‌کنند. کاملاً قابل‌درک است که شما او را در کلاس شنا ثبت‌نام کنید و تشویقش کنید تا سریع‌تر شنا یاد بگیرد. اما آیا کلاس شنا واقعاً جایی است
که استعداد و توانایی‌های او شکوفا می‌شود؟ شاید او علاقه بیشتری به دوچرخه‌سواری یا شطرنج داشته باشد. والدین باید این واقعیت را بپذیرند که فرزندانشان در نهایت تبدیل به آن کسی می‌شوند که خود می‌خواهند، نه آن کسی که شما مد نظر دارید. کلیدی طلایی این است که کودک واقعاً بتوانند تا جایی که امنیت روانی و جسمی او به خطر نیفتد، زمینه‌های مختلف را امتحان کند. شما می‌توانید او را در کلاس شنا ثبت‌نام کنید، اما لطفاً به او حق انتخاب دهید که اگر از آن فعالیت خوشش نیامد، بتواند نظرش را با خیال راحت به شما بگوید.
فراموش نکنیم هدف از فعالیتی مانند استعدادیابی کودکان این است که بتوانیم چیزی که برایشان موثرتر است را انتخاب کنیم، نه آن چیزی که ما دوست داریم.
علائق او را تأیید کنید
اکثر والدین فکر می‌کنند که انجام بازی‌های کامپیوتری وقت تلف کردن است. اما شاید فرزند شما به گرافیک، انیمیشن، داستان‌سرایی و حل مسئله علاقمند باشد، و همه این‌ها را به صورت بازی کامپیوتری تمرین می‌کند. بنابراین به جای سرزنش او، به تفریحات و علائقش توجه کنید، و فعالیت‌های همسو با آن‌ها را در دسترس قرار دهید.
تشویقش کنید تا علائق خود را ابراز کند
اگر فرزند شما از مدرسه که به خانه رسید سریع دفتر خود را در بیاورد و شروع به نگارش داستان کوتاهی کند، طبیعی است که شما خوشحال می‌شوید. اما اگر شروع به کشیدن کاریکاتور کرد چه، آیا باز هم همان اندازه خوشحال می‌شوید؟ به او اجازه دهید چیزهایی که دوست دارد را ابراز کند. اگر با او اختلاف نظر دارید اتفاق خاصی نمی‌افتد اگر کمی این اختلاف نظر را پیش خود نگه دارید و اجازه دهید او کارش را انجام دهد. باز هم تکرار می‌کنم، فراموش نکنید که هدف از استعدادیابی کودکان این نیست که ما آن‌ها را در مسیری قرار دهیم که خودمان می‌خواهیم، بلکه استعدادیابی کودکان قرار است مسیری ارزشمند برای فرزندتان را نشان دهد.
خودتان را فراموش کنید
و در نهایت می‌رسیم به موضوعی بسیار مهم که در طول این مقاله چندین بار به آن اشاره کردیم. شما موضوع داستان ما نیستید.
من کاملاً به والدین حق می‌دهم که خود را در تصمیمات و اهداف آینده فرزند خود سهیم بدانند، اما باور کنید این او است که باید انتخاب کند چه نقشی را می‌خواهد در زندگی بر عهده بگیرد. شما قرار است به عنوان مهم‌ترین کانون عشق او در زندگی، در کنار باشید نه در مقابلش. استعدادیابی کودکان به خوبی جایگاه واقعی و ارزشمند شما را نشان میدهد.
