تعریف تنهایی
- تنهایی تجربه ای ذهنی است که از برآورده نشدن انتظارات اجتماعی مان به وجود می آید.
- از لحاظ معنوی شخص تنها کسی است که خودش را نمی شناسد و نمی تواند با خودش روبرو شود.
انواع تنهایی
تنهایی اجتماعی
این نوع تنهایی، احساسی است که فرد در نتیجه ی عدم عضویت در یک گروه و
نداشتن فعالیت گروهی، تجربه می کند.
تنهایی عاطفی
این حس در نتیجه ی دوری و رانده شدن از سوی دیگران، به فرد دست می دهد.
- افرادی که احساس تنهایی می کنند به لحاظ فکری همیشه
درگیرند و احساس کسالت و خستگی می منند.
- توجه داشته باشید که اگر توانایی تنها زندگی کردن را ندارید
به این معناست که با خود به صلح و آرامش نرسیده اید.
- گرچه تنهایی حقیقت ما است ولی همه ی ما از تنها بودن می ترسیم،
واقعیت این است که ما تنها به دنیا آمده ایم و تنها از دنیا می رویم.
- هیچ چیز به طور دائم در دنیا، با انسان باقی نمی ماند
و همه کس و همه چیز روزی ما را ترک خواهند کرد.
- در زندگی روزمره، لحظه هایی وجود دارد که ما با خود تنها هستیم.
- اگر احساس تنهایی افراد به دلایل مثل:
نگرانی، اظطراب، شکست، از دست دادن نزدیکان و …
ادامه یابد زمینه ی افسردگی جدی را در آن ها بوجود می آورد.
- بیشترین احساس تنهایی افراد، به خاطر عدم برقراری ارتباط با دیگران است.
- افراد باید توانایی و مهارت برخورد با تنهایی را داشته باشند، هرچند که تنها نباشند.
تکنیک های مقابله با تنهایی
- تقویت ارتباط با دوستان و اقوام (صله رحم).
- نگاه کردن به تنهایی به عنوان امری موقتی و گذارا.
- داشتن سرگرمی و تفریح.
- آموختن مهارت های زندگی،به خصوص مهارت برقراری ارتباط با دیگران.
- دور انداختن افکاری که به احساس تنهایی منجر می شود.