اختلالات خوردن چیست؟/بخش سوم – مدیریت و درمان اختلال
در ادامه دو مقاله قبلی، در این مطلب به بررسی روشهای درمانی اختلالات خوردن میپردازیم.
افرادی که از اختلالات خوردن رنج میبرند، مسیر سختی در مقابل خود میبینند. برخلاف دیگر شرایط مربوط به سلامت روان، ما با موضوعی طرف هستیم که ارتباط مستقیمی با سلامت جسمی نیز دارد. زمانی که خوردن با مشکلات هیجانی و تحریفات شناختی، درهم آمیخته میشود، دیگر به سختی میتوان تشخیص داد که چه چیزی سالم است و چه چیزی سالم نیست.
برخی از این افراد ممکن است برای بیان مشکلات خود کار سختی داشته باشند یا حتی به آن آگاه نیز نباشند.
یادمان باشد که وجود اختلالات خورد در افراد همراه است با احساساتی نظیر شرم و احساس گناه، بنابراین دوستان و اعضا خانواده باید با حمایت و مراقبت خود این افراد را به درمان تشویق کنند.
بیاشتهایی عصبی
بیاشتهایی عصبی نوعی اختلال خوردن است که فرد به دلیلی به خود گرسنگی میدهد و با کاهش وزن شدید همراه است.
در درمان بیاشتهایی عصبی اولین قدم مهم این است که فرد به وزن نرمال خود برسد. اگر وزنی که فرد از دست داده بسیار زیاد است و با رژیم غذایی نمیتوان آن را جبران کرد، باید در بیمارستان بستری شود تا بهتر بتوان به او کمک کرد. در بیمارستان بخشهایی برای بیماران اختلالات خوردن در نظر گرفتهشده که به صورت حرفهای از آنها مراقبت و پرستاری میشود.
رژیم آغازین این افراد شامل حجم کم غذایی میشود که همراه با کالری زیاد است. اهداف وزنی مشخصی برای این بیماران توسط متخصص تغذیه آماده میشود که فرد با رعایت دقیق برنامه خود میتواند به آنها برسد.
البته اگر دیده شد که رژیم برای فرد مناسب نیست متخصص باید آن را تغییر دهد.
اما همان طور که میدانید، اختلالات خوردن به همان میزان که یک مشکل جسمی به حساب میآیند، یک اختلال روانشناختی
نیز هستند. در کنار فعالیت متخصصین تغذیه، حتماً فرد باید برای درمان خود به روانشناس یا روانپزشک مراجعه کند.
متخصصین سلامت روان به این بیماران کمک میکنند تا عزت نفس خود را افزایش دهند و بهتر بتوانند خود را کنترل کنند.
بلومیا یا پرخوری عصبی
برای درمان این بیماری متخصصین اول باید عوارض جانبی اختلال را بررسی کنند. در موارد حاد که بیمار نمیتواند دوره پرخوری و پاکسازی خود را کنترل کند، بستری شدن در بیمارستان کاملاً ضروری است.
اما به صورت کلی زمانی که ریسک آسیب جسمی شدید وجود ندارد، مشاوره و دارو میتواند درمان مفیدی باشد فرآیند رواندرمانی فردی یا مشاوره شباهت زیادی به بیاشتهایی عصبی دارد و معمولاً بین چهار تا شش ماه به طول میانجامد.
در کنار درمان فردی، گروه درمانی نیز میتواند به صورت خاص برای بلومیا مفید و تأثیرگذار باشد.
در مورد دارودرمانی نیز باید بگوییم که معمولاً متخصصین از داروهای ضد افسردگی برای درمان بلومیا استفاده میکند.
اما رژیم غذایی این بیماران به گونه است که روزی سه وعده باید غذا بخورند اما با حد متوسطی از کالری.
ورز باید محدود شود و اگر بیمار نسبت به آن دچار وسواس شود باید آن را از برنامه خود کنار بگذارد.
اختلال پرخوری افراطی
در این نوع از اختلالات خوردن هم مانند دیگر اختلالات عمل میکنیم. رواندرمانی در بهبود این بیماری نقش جدیدی دارد.
معمولاً افرادی مبتلا به این مشکل از غذا به عنوان وسیلهای استفاده میکنند تا حال بد خودشان را از بین ببرند.
مجموعهای از احساسات سرکوبشده میتوانند منجر به حملات پرخوری شود.
شرم یکی از مهمترین احساسات درگیر در این اختلال است. در سالهای گذشته رویکرد رواندرمانی متمرکز بر هیجان (EFT) توانسته در درمان این نوع اختلال موثر واقع شود.
نکات کلی درباره درمان اختلالات خوردن
در درمان تمام اختلالات خوردن، حمایت خانواده اهمیت زیادی دارد. خصوصاً در درمان مشکلاتی نظیر بلومیا و بیاشتهایی عصبی که فرد باید تکالیف روزانهای نظیر خرید سبزیجات را انجام دهد، این حمایت بیشتر به چشم میآید.
در موارد بسیار شاهد هستیم که خانواده با برگزاری جلسه به بررسی دلیل رفتارهای منجر به پرخوری میپردازد که بسیار میتواند تأثیرگذار باشد.
هرچند که اختلالات خوردن درمانپذیر هستند اما ما انتظار داریم که در برخی موارد شاهد بروز کوتاه مدت اما شدید اختلال باشیم. افراد باید به یاد داشته باشند که این بازگشتها چیز غیرعادی نیست و نباید امید خود را برای بهبودی کامل از دست بدهند. یک یا دو لغزش اشکالی ندارد، نباید به خاطر آن خود را سرزنش کنید.
حدود 5 تا 10 درصد از مبتلایان به بلومیا در خطر مرگ قرار دارند که اغلب به دلیل گرسنگی، خودکشی یا عدم تعادل الکترولیت ایجاد میشود.
در نهایت باید بدانید که اختلالات خوردن علاوه بر تأثیرات جسمی، از مشکلات روانی نیز ناشی
میشود و میتواند مسائل روانی اضافهتری نیز ایجاد کند.
این اختلالات کاملاً قابلدرمان هستند اما بهبودی آنها زمان میبرد و فرد باید به این موضوع توجه کند.
اختلالات خوردن چیست؟/بخش سوم