فاصله اجتماعی
گزارش هفتگی شیوع بیماری و مرگ و میر توسط CDC که اوایل سال جاری منتشر شد، خبرهای بدی از سطح سلامت روان در جامعه به همراه دارد. برای مثال، نظرسنجی‌ها، میزان اضطراب را سه برابر و میزان افسردگی را چهار برابر بیشتر نسبت به بازه زمانی مشابه در سال ۲۰۱۹ اعلام کردند). در حالی که به طور دقیق نمی‌دانیم چرا علائم اختلالات روانی افزایش پیدا کردند، اما انگار فاصله اجتماعی به طور قطع کمک‌کننده نیستند.
انسان‌ها مخلوقاتی اجتماعی هستند که اشتیاق ارتباط گرفتن با دیگران را دارند. اجتماعی شدن، احساس ارتباط داشتن و همبستگی، مدت زیادی است که نقش بسیار مهمی را در جلوگیری و درمان بیماری‌های روانی ایفا کرده است . شیوع کرونا به اجبار ما را مجبور کرده که برای حفظ سلامت خود و دیگران، فاصله اجتماعی را رعایت کنیم. در حالی که خیلی با این موضوع کنار نیامدیم، راه‌های زیادی وجود دارند که می‌توانیم اثرات فاصله اجتماعی را بر سلامت روان و احساسات تنهایی و دلتنگیمان کاهش بدهیم .
۱. به “فاصله فیزیکی” فکر کنید، نه به فاصله اجتماع
شاید آنچه را “فاصله اجتماعی” می‌دانیم بهتر بتواند “فاصله فیزیکی” تلقی شود زیرا مجاورت فیزیکی نزدیک ، عامل واقعی خطر است. راه‌هایی برای ادامه تعاملات اجتماعی با فاصله گرفتن وجود دارد؛ به عنوان مثال: ملاقات در فضای باز با ماسک و فاصله فیزیکی مناسب، ملاقات از طریق سیستم عامل‌های مجازی، یا فقط صحبت از طریق تلفن. این روش‌های معاشرت ممکن است یکسان نباشد، اما هنوز هم می‌توانند کمک کنند. سعی کنید با کسی هر روز خارج از خانه ارتباط برقرار کنید.
اگرچه ممکن است مکالمه طولانی با اسکایپ یا زوم همیشه امکان‌پذیر نباشد، اما هر نوع ارتباطی می‌تواند به شما کمک کند: برای یک گردهمایی مجازی با هم برنامه‌ریزی کنید که در آنجا فیلم تماشا می‌کنید یا با دوستان و خانواده خود بازی کنید، برای خود زمان تنظیم کنید با یک همکار قهوه یا ناهار مجازی بخورید، یا برای یک دوست یک پیام کوتاه ارسال کنید.
2. انسانیت مشترک را تمرین کنید
فاصله اجتماعی با توانایی ما در تقویت ارتباط با دیگران تداخل می‌کند، که به نوبه خود به معنای دشوارتر شدن احساس تعلق است. گرچه ممکن است در این دوره از انزوا نتوانیم به همین راحتی با گروه‌ها همزاد پنداری کنیم، اما با تمرین انسانیت مشترک هنوز می‌توانیم این احساس تعلق را ایجاد کنیم. انسانیت مشترک یکی از مؤلفه‌های اصلی دلسوزی و رحم در حق خودمان است که توسط کریستین نف، دکترای پزشکی توصیف شده است (2011). او انسانیت مشترک را به عنوان “تصدیق ماهیت به هم پیوسته زندگی ما” توصیف می‌کند.
ما می‌توانیم انسانیت مشترک را به راحتی تصدیق کنیم که در تنهایی و انزوا تنها نیستیم، یا در نظر بگیریم که چگونه فداکاری‌های ما با کاهش شیوع بیماری بر دیگران تأثیر مثبت می‌گذارد. اگرچه ساده است، اما شناخت این ارتباطات اندک با دیگران می‌تواند به ما کمک کند تا با وجود فاصله جسمی، احساس تنهایی کمتری کنیم.
همچنین شما می توانید خلاصه مطالب آموزشی روان شناسی رو در قسمت اینفوگراف های سایت ملاحضه نمایید.
۳. بر نکات مثبت تنها بودن تأکید کنید
درحالی‌که بسیاری از ما معاشرت را از دست می‌دهیم ، احتمالاً همه ما می‌توانیم زمانی را به یاد بیاوریم که ترجیح می‌دهیم تنها باشیم. شاید ما این احساس را داشته باشیم که در یک مهمانی بیش از حد تحت فشار قرارگرفته‌ایم ، در یک جلسه گروهی نادیده گرفته شده‌ایم یا پس از یک روز طولانی مصاحبه خسته شده‌ایم. با بازنگری در آن شرایط، چه می‌کردید که سرانجام لحظه‌ای برای خودتان داشتید؟
آیا با کتاب خوبی در رختخواب خود را جمع می‌کردید؟ مراقبه تمرین می‌کردید؟ فقط از آرامش و سکوت لذت می‌بردید؟ فراموش کردن لذت‌های تنها بودن زمانی که مدت زیادی تنها بوده‌ایم آسان است، اما جستجوی فرصت‌هایی برای لذت بردن از این لحظات حتی در حال حاضر نیز می‌تواند احساس تنهایی و رنج را کاهش دهد.
4. انتقاد از خود را کاهش دهید
یک دلیلی که تنها بودن برای بعضی از ما سخت است این است که ما به راحتی سرگرم نمی‌شویم. به آخرین باری که با شخصی منتقد، داور و کاملاً بی‌ادب برخورد کردید فکر کنید. شما احتمالاً مشتاقانه منتظر وقت زیادی با آن‌ها نبودید. خوب، صحبت در مورد خود شما احتمالاً به همان اندازه حیاتی است، اگر نه بیشتر. توجه داشته باشید که چه زمانی درگیر گفتگوی منفی یا انتقادی با خود هستید و تأیید کنید که این افکار مفید نیستند. اجازه دهید آن‌ها را رها کنید و هر زمان که ممکن است، فکرهای خنثی یا حتی مثبت در مورد خود را تمرین کنید (حتی اگر در ابتدا به آن‌ها باور نداشتید )
همچنین شما می توانید مطالب روانشناسی روز را ملاحضه نمایید.
5. به چیزی بزرگ‌تر از خودتان متصل شوید
اتصال به چیزی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به شما در دوره انزوا کمک کند. بسیاری از مردم به دین یا معنویت فکر می‌کنند، اما حتماً لازم نیست که این‌طور باشد. ارتباط با چیزی بزرگ‌تر از خود می‌تواند به معنای انجام کاری در خدمت به دیگران یا تلاش در جهت رسیدن به هدفی بزرگ باشد. شاید خود را علاقه‌مند به سیاست، کارهای خلاقانه ، مسائل زیست‌محیطی یا کمک به دیگران به طریقی احساس کنید. تا آنجا که می‌توانید در آنچه علاقه دارید غرق شوید و (با خیال راحت) با سایر افراد همفکر ارتباط برقرار کنید.
